من و این روزا

این روزا حالم عاااااالیه ، اینکه وقتی نگاهی به چند سال گذشته می کنی و میبینی همه ی اون چیزایی که تو فکرت بودن نود درصد تحقق پیدا کردن حس خیلی خوبی بهت دست میده و باخودت این شعرو زمزمه میکنی :
تصور کن اگه حتی تصور کردنش سخته / جهانی که هرانسانی تو اون خوشبخته خوشبخته
دیوانه وار لبخند میزنی و خدارو شکر میکنی با وجود همه ی بالا و پایین های این روزا هرکدومشون یه تجربه بوده و خودمو بهتر شناختم . اینکه اگه بخوام میتونم درونمو پاکسازی کنم و به یه عالمه حسای ناب برسم که اول از همه حال خودمو خوب میکنه و این حال خوب به اطرافیانم سرایت می کنه ...
یک نمونه حال خوب وقتی بود که برای گرفتن عکس پرسنلی به عکاسی رفتم و از قضا پرینتر حالشان مساعد نبود و بسی انتظار کشیدیم باوجود عجله ای که داشتم و استرسی که خانم عکاس گرفته بود باوجود افرادی که منتظر عکسشون بودن.من آخرین نفر بودم یکبار کیفیت عکس پایین بود و خواستم مجدد چاپ بشه و سعی کردم متانت خودمو حفظ کنم که بابا الدهن السرویس،پیلیز هاری آپ ...که از درون خودخوری که دیرم شد اما این فکر اومد تو سرم الان وقتشه افکارتو تغییر بدی تو میتونی بنابراین عزم خود را جزم کرده و فکرای منفی رو فراری دادم و خودمو جای خانم عکاس گذاشتم ،خلاصه دست آخر عکسام آماده شد و به خانم یه لبخند زدم و خسته نباشید گرم گفتم که انرژی این رفتار رو واقعا دوس داشتم حتی انرژی اون خانم عکاس رو هم میشد حس کرد.حالا بحث اینه که با وجود تموم استرسای روزمره مشکلاتی که هرکسی میتونه داشته باشه اما ترمزدستی رفتار و برخوردش با دیگران دست خودشه که هرجا به نقطه جوش رسید بتونه متوقفش کنه ..